Po dwóch latach pisania recenzji restauracji stwierdzam, że naprawdę niektórzy ich Właściciele posiadają – delikatnie mówiąc „ciekawe” zdanie na temat swoich klientów. Zepsute mięso w restauracji o standardzie 5*. Zaznaczam, że restauracja, o której mowa – sama sobie nadała tytuł i gwiazdki 😉 Druga Glamour z daniami z frytury. Dzisiejsza restauracja Mo-ja Tomasza Pawluska ze starymi ziemniakami i bułami w roli głównej. Gratulacje. Oczywiście to nie wszystkie wpadki tego wieczoru. Odnoszę wrażenie, że wielu restauratorów uważa, że wystarczy klientowi podać cokolwiek, a on będzie klaskał i cieszył się, że w ogóle może coś zjeść. Ja na pewno do takich klientów nie należę. Na ten moment nie wiem czy kiedykolwiek wrócę do restauracji Mo-ja.

Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że jakość, którą utożsamiacie z Panem Tomaszem Pawluskiem i restauracją Żółty Słoń – w lokalu Mo-ja nie istnieje. Menu oparte o praktycznie samą wieprzowinę wolną od GMO, ale cena 99 zł za kawałek prosiaka jest grubym przegięciem. W dodatku dostaniecie ją prawdopodobnie z podstarzałymi dodatkami – tak przynajmniej było u nas.

Zamówiliśmy:

• krem ze szpinaku, grzanki w emulsji serowej, chipsy z pietruszki marynowane w wasabi (21 zł)
• żurek świętokrzyski na maślance z polską kiełbasą, wiejskim jajkiem i podpłomykiem z grzybami (17 zł)
• wolno gotowane policzki wołowe w kremowym sosie chrzanowym, kluski śląskie, buraczki z jabłkiem i rozmarynem (38 zł)
• schabowy z kością (mięso wolne od GMO), ziemniaki z koperkiem, polski bigos z dziczyzną (30 zł)
• gruszka gotowana w słodkim prosecco, mus z mascarpone, kruszone bezy, sorbet z pomarańczy

Zacznę od tego, że połowy menu – brak. Rozumiem, że na początku budżet może się nie spinać, ale całej reszty już pod to nie podciągniemy.

Krem ze szpinaku – smaczny, ale na bazie glutaminianu. Chipsy nie zostały marynowane w wasabi i nie dostaliśmy grzanek w emulsji serowej tylko podpłomyk – z żurku 😉 Niestety tuż po zjedzeniu zupy wystąpiły u mnie rewolucje żołądkowe.

Żurek identyczny jak wszędzie w Kielcach… Zamiast podpłomyku, który powędrował do kremu ze szpinaku otrzymaliśmy dwie bułki. Pszenna bułka została wrzucone do piekarnika. Z zewnątrz chrupiąca skórka, a w środku wysuszony gniot. Brawo za kreatywność jednak brak logicznego myślenia się kłania. Jeśli coś jest wyschnięte i włożymy to, do piekarnia – będzie jeszcze bardziej wyschnięte. Ma to uzasadnienie tylko wtedy, gdy mrozimy świeże pieczywo lub mamy do czynienia z pieczywem, które nie zdążyło stać się czerstwe. Podpowiem jeszcze, że warto spróbować tego, co podaje się swoim klientom.

Policzki i schabowe – w smaku bez zarzutu, ale niestety prezentacja straszna. Bardzo nietrafiony pomysł, aby policzki położyć na talerzu bez sosu. I te naczynia – raz, że nie pasują do restauracji (widywałam takie w karczmach), a po drugie są niepraktyczne. Zapewne nie zniszczą się tak szybko w zmywarce, ale współczuję obsłudze nosić tak ciężkie talerze przez kilka godzin. Ogromnym rozczarowaniem było otrzymanie, w takim stanie jak widzicie na zdjęciu: klusek śląskich i puree. Wyczuwalne było to, że ziemniaki długo leżały po ugotowaniu. Puree w dodatku było grudkowate, a na nim przywiędnięte pędy groszku. To wiele mówi na temat człowieka, który prowadzi restaurację. W życiu bym czegoś takiego klientowi nie podała. Może zamiast rozmów z kolegami, warto zająć się gotowaniem i/lub ewentualnymi poprawkami. Ludzie nie są naiwni. Nie pomoże wypromowanie przez Żółtego Słonia ani znajomość z Panem Robertem Sową.

Deser – kolejna odsłona „jakości.” Obita gruszka w mamałydze. Gdzie nie gdzie pojawiały się grudki. Mus, w którym zanurzona była gruszka smakował jak mleko z tubki. W dodatku nie był dobrze wymieszany. Ulepek i nic więcej. Okropność. Prezentacji pozwólcie, że nie będę komentować.

Obsługa też pozostawia wiele do życzenia. Fajnie, gdy ma luz jak np. w Żółtym Słoniu tyle, że istnieje cienka granica między luzem, a brakiem kultury i profesjonalizmu. Załoga nieprzeszkolona. Pan rozmawiający z klientami z założonymi rękami – tragedia. Kolejna sprawa to duży hałas w lokalu. Przez większość czasu słychać było robot kuchenny.

Co mogę Wam jeszcze powiedzieć. Dla Nas duże rozczarowanie. Restauracja Mo-ja nie ma nic wspólnego z tym, co znamy z Żółtego Słonia, a więc zawsze nienaganna jakość, świeżość, piękna prezentacja dań i profesjonalna obsługa. Oczywiście podtrzymuje to, co pisałam kiedyś na grupie Gdzie dobrze zjeść? Restauracje polecamy/odradzamy, że obecny kucharz w Żółtym Słoniu ma tendencje do przekombinowania. Dania jednak przygotowywane są z należytą starannością. Restauracja idzie do przodu, wprowadza zmiany i pilnuje jakości – to się ceni.

Kolejny przykład na to, że za poziom restauracji odpowiada przede wszystkim właściciel, a nie szef kuchni. Nie wystarczy podkupić kucharza z innej restauracji. Nie można również liczyć na pyszną kuchnie w lokalu u kogoś, kto był szefem kuchni w innych, dobrze prosperujących miejscach.

Nie wróżę sukcesu restauracji Mo-ja ponieważ, jeśli na początku prezentuje tak niski poziom – później będzie tylko gorzej.

Co trzeba zrobić, aby uzyskać miano najlepszej włoskiej knajpy w mieście? Pyszne receptury, wysokiej jakości składniki i najważniejsze – powtarzalność, bo cóż  z tego, że mamy możliwe teoretycznie smaczne jedzenie, a prawie za każdym razem jest coś skopane. W Tutti Santi jadłam około 40 razy plus wielokrotne dowozy taxi do domu. Dwa małe potknięcia, to naprawdę bardzo dobry wynik.

W restauracji ważna jest również obsługa i bywa niestety, że trafi się tam średnio miła Pani, albo totalnie niemiła, ale jestem zdania, że każdy pracuje na siebie. Kuchnia to jedno, obsługa to drugie. Płacę za jedzenie, więc ocena dotyczy tego, co otrzymam na talerzu. Niemiła Pani kelnerka nie dostaje napiwku – proste, a przy tak dobrej kuchni po prostu można przeżyć od czasu do czasu nadąsaną obsługę. Lokal nie może obrywać za pojedyncze osoby, które nie wykonują należycie swoich obowiązków. W restauracji najważniejsze jest jedzenie, jeśli takie jest, to nic nie jest wstanie mnie zatrzymać, aby tam po prostu jeść! Obsługa niech się dąsa – ich strata 😉

Zobacz wpis:
– Najlepsza pizza w Kielcach – ranking TOP
– Del Favero – jak gotuje Szefuńcio?

Pizza w Tutti Santi

Na ten moment nie jadłam lepszej. Pewnie dlatego, że receptury tworzył jeden z najbardziej utytułowanych włoskich pizzaiolo Valerio Valle. Szkoli on również personel. Skutecznie, bo pizza w Tutti Santi za każdym razem jest perfekcyjna, wręcz uzależniająca. O! i taki o to minus restauracji się znalazł 😉

Pizza wyrabiana jest ze specjalnej włoskiej mąki typu 00. Oznacza, że mąka jest bardzo dobrze oczyszczona, drobno zmielona i zawiera dużo glutenu. Nie posiada związków mineralnych, ale ciasto na pizzę jest wyjątkowe i o to chodzi. Sprężyste, lekkie i nie nasiąka sosem pomidorowym. Bardzo istotne są również odpowiednie proporcje składników do grubości ciasta. Niestety większość „polskich pizzerii” popełnia ten błąd i wychodzi im zakalec.

Rewelacyjne ciasto w połączeniu z najlepszej jakości włoskimi produktami nie ma sobie równych! Musicie koniecznie spróbować 🙂

Ravioli i sałatki

Jadłam oba dostępne rodzaje ravioli. Jedno jest ze szpinakiem, ricottą do tego podsmażana cebulka i suszone pomidory. Drugie z kaczką, grzybami włoskimi i także podsmażaną cebulką. Wykonanie mistrzowskie. Cieniutkie ciasto, duża ilość farszu. Wyborne. Wielkość porcji – dyskusyjna. Na dużego głoda musicie coś jeszcze zamówić 😉 

Jeśli chodzi o sałatki. Wypróbowałam dwie na pięć z karty: sałatkę z gęsiną i grecką. Z gęsiną jadłam tylko raz i to z 2 lata temu. Niestety nie miała praktycznie w ogóle dressingu, przez co odbiór był słaby mimo, że sama gęsina była zrobiona w punkt. Może jeszcze kiedyś spróbuję.

Grecka – moja ulubiona. Jadłam ją kilkanaście razy. Często zabieram na wynos. W południe jem pizzę, a na kolację sałatkę. Jest logika, prawda? 😉  Na miejscu przed wyjściem do domu, dodaję 5-6 łyżek oliwy. Nie wiem czemu, ale najbardziej smakuje mi z oliwą dostępną w Tutti Santi. Widelcem rozgniatam ser feta, mieszam wszystko razem. Do sałatki pasuje mi wino, więc je otwieram. Wszystko zgodnie z zasadami logiki 😀 I voilà!

Powtórzę to jeszcze raz. W tym miejscu jest genialna jakość składników. Uwielbiam ich ser feta, jest mega kremowy. Sałaty, pomidor – wszystko wygląda jakby dosłownie z ogródka zostało przyniesione przed podaniem, a w niestety w innych lokalach bywa różnie.

Tutti Santi dla mnie numer 1 w Kielcach, jeśli chodzi o włoskie jedzenie. Marzą mi się włoskie kanapki w Ich wykonaniu. Uwielbiam i odwiedzam regularnie, co widzicie w grupie Gdzie dobrze zjeść? Restauracje Polecamy/Odradzamy 😉 Zawsze będę takie restauracje wspierać i doceniać.

Pierwsze co pomyślałam, gdy zobaczyłam wystrój restauracji i jej nazwę Monopolka … O! Ten Gość to potrafi zrobić restaurację o czymś, opowiedzieć historię. Nastawienie miałam bardzo pozytywne, bo lubię Rockabilly – pierwszą restaurację tego Właściciela. Wiedziałam również, że w menu będzie rolada śląska i nie mogłam się doczekać, bo jest  to jeden z moich ulubionych, polskich obiadów.

Niestety zabrakło spójności. Na wstępie do menu czytamy, że dania, w których specjalizuje się Monopolka, to potrawy kuchni regionalnej i międzywojennej. Rzeczywiście większość karty jest zgodna z opisem. Jest dziczyzna, karp, śledź, pierogi, ale nie wiedzieć czemu pojawiły się makarony, sałatka cezar z krewetkami. Do kompletu brakuje pizzy, burgerów, a i może jeszcze coś azjatyckiego. Moda na ramen i sushi trwa w najlepsze, więc czemu nie… Nie rozumiem tego zupełnie. Ktoś, kto wybiera restaurację o nazwie Monopolka nie chce jeść krewetek. W restauracji typu street food można wiele wybaczyć, tak tutaj niestety poprzeczka postawiona jest bardzo wysoko. Nazwa i wystrój zobowiązuje do konsekwencji. W dalszej części opisu menu pojawiły się pewne nieścisłości z zakresu dietetyki, ale nie będę tego tematu tutaj rozwijać. Napiszę o tym niedługo oddzielny wpis. Przejdźmy do tego co jedliśmy.

Zamówiliśmy:

• rosół staropolski ze sztuką mięsa, warzywami i makaronem jajecznym własnego wyrobu (16 zł)
• rolada śląska – śląski łobiod (38 zł)
• szarlotka na ciepło (18 zł)

Długi czas oczekiwaniu, ale lepiej poczekać i dostać wszystko świeże. Rosół taki sobie. Plus za makaron własnego wyrobu i brak rosołków. Magi stało na stoliku, więc każdy klient może sam zdecydować czy chcę dodać glutaminian sodu czy nie. Przydałoby się jednak rosół przygotować na większej ilości mięsa, aby był bardziej intensywny, a tak trochę wyszła woda z makaronem. Zaznaczam, że byłam tuż po redukcji, co znaczy, że 2 miesiące niewiele jadałam poza domem. Przez ten czas praktycznie nie jadłam niczego ze wzmacniaczami smaku, więc jeśli dla mnie rosół był niewyraźny – dla innych tym bardziej. Zjadłam, ale jeśli następnym razem będzie taki sam, nie będę więcej zamawiać.

Rolada śląska – perfekcyjna. Na to danie chętnie będę wracać. Tak myślałam, że mięsa będą mocną stroną Monopolki. Łopatka bardzo cienko rozbita. W środku spora ilość boczku pokrojona w kostkę. Gdzie nie gdzie pojawiała się tkanka łączna, która po obróbce cieplnej zamienia się w żelatynę. Wszystko to spowodowało, że rolada nie była sucha, ani twarda. Do tego kluski śląskie i modra kapusta  – pyszny, prawdziwy śląski obiad. Wykonanie bezbłędne.

No i deser… Rozmawialiśmy z mężem na ten temat przed wizytą. W Rockabilly słabiutko było z deserami. Przypuszczaliśmy, że tutaj też może wystąpić ten problem i niestety tak się stało. Szarlotka – ciapa i nic więcej. Mocno musiałam się postarać, aby zdjęcie wyszło ładnie. W Rockabilly – ok, ale tu nie bardzo. I serio 18 zł za takie coś?

W eleganckich restauracjach, gdzie podaję się prostą, kuchnię polską oczekuje się perfekcyjnego wykonania i większych porcji. Deserem można wiele ugrać, ale też można wiele stracić. Osobiście z chęcią – na koniec zjadłabym spory kawałek ciepłej szarlotki na cienkim spodzie, z dużą ilością jabłek i cynamonu, przełożoną białkami z kruszonką i cukrem pudrem, a obok gałka lodów z prawdziwą wanilią. Nie zjadłam całego deseru. Dla mnie szkoda kalorii na przeciętne słodkości. I tu uwaga również do obsługi, która zabierając talerze pyta czy smakowało. Odpowiedzieliśmy jak zawsze szczerze, że szarlotka nie do końca. Pojawił się grymas i tyle w temacie. Nie mieliśmy zastrzeżeń do Pani. Była bardzo miła, uśmiechnięta, ale na koniec wyszło jak wyszło. Chyba, że na pytanie „czy smakowało?” jest tylko jedna słuszna odpowiedź? 😉

Na ten moment czuję niedosyt. Street food to jednak zupełnie inna bajka i potrzeba czasu, aby dostosować się do wyższego poziomu i też znacznie większych oczekiwań. Za te pieniądze – jadaliśmy lepiej. Przynajmniej na ten moment mam takie zdanie. W najbliższym czasie na pewno odwiedzimy ponownie. Jestem bardzo ciekawa kilku dań i na pewno dam Wam znać jak wypadły.

Zobacz recenzję: 
– Restauracja Pescatore 
– Restauracja U Kucharzy
– Włoska na Sienkiewicza

W czwartek 3 października napisała do mnie Czytelniczka, że w lokalu Lepione w Galerii Echo w Kielcach spotkała ją i Jej rodzinę bardzo niemiła sytuacja. W jedzeniu odkryli 4 cm larwę. Niestety nie zabrali paragonu, a obsługa nie przyjęła reklamacji.

4 października opublikowałam post na grupie Gdzie dobrze zjeść? ze screenami wiadomości, którą do mnie wysłała. Była następującej treści:

„Dobry wieczór Wraz z mężem jesteśmy Pani wiernymi obserwatorami. Pozwoliłam sobie skontaktować się z Panią, ponieważ na mapie kieleckiej gastronomii odkryliśmy dziś prawdziwy wrzód. Doświadczyliśmy dziś bardzo nieciekawego zdarzenia… Pomyślałam że zwierzymy się Pani z tej sytuacji. Jedliśmy w „restauracji” lepione, z jedzeniem na wagę, zlokalizowanej w CH Echo, której klientami byliśmy już kilka raz. Dziś Jedliśmy ziemniaczki opiekane, wieprzowinę w sosie, kilka różnych surówek. Otóż w wieprzowinie w sosie, a wyglądało to na karczek konkretnie, znaleźliśmy pokaźnych rozmiarów, ok 4 cm larwę jakiegoś robaka. O zgrozo nie przed posiłkiem, a grubo w trakcie. Nieprzytomnie, nie zrobiliśmy zdjęcia, mąż odniósł posiłek do restauracji. Paragonu oczywiście nie mieliśmy, bo nie zabraliśmy go po zakupie, ale państwo za kasa rozpoznali swoje danie bez problemu. Reakcja ich była bezcenna. Od razu po zapoznaniu się z sytuacją zapytali o paragon, po czym śmiejąc się w twarz powiedzieli nam, że „nic nie zdziałamy”, zero przeprosin, zero jakiejkolwiek skruchy, tym bardziej że zwróciliśmy uwagę dyskretnie, nie robiąc z tego afery i bez roszczeń. Pieniędzy oczywiście nam nie zwrócili, zaproponowali „nałożyć sobie talerz z czymś innym”. Na samą myśl o jedzeniu czegokolwiek tam, zrobiło nam się słabo. Oczywiście nie skorzystaliśmy. Nie wiem, czy w kręgu Pani zainteresowań mieszczą się takie lokale ale pomyślałam że może Pani uda się coś zdziałać, przestrzec większą liczbę osób. Podziwiam Pani aktywność, myślę że korzystając z Pani wskazówek nieraz udało nam się uniknąć nadszarpnięcia zdrowia naszego i córki. A na mieście zdarza nam się jeść niestety dość często. Pozdrawiamy serdecznie ”

Zobacz wpis: 
– Składy lodów „naturalnych” dwóch sieciówek

I jak zakończyła się ta historia?

Wczoraj doszło do spotkania klientki z Panią Kierownik.  I taką otrzymałam wiadomość dziś od Czytelniczki:

Miło, że Pani Kierownik zachowała się profesjonalnie w stosunku do klientki. Pracownicy popełnili błąd odmawiając reklamacji w sytuacji, gdy rozpoznali swoje jedzenie. Po drugie oszukali męża, że Pani Kierownik nie ma tego dnia w pracy. Oczywiście klienci powinni zabrać ze sobą paragon.

Niestety profesjonalizmu zabrakło w rozmowach ze mną. Następnego dnia po opublikowaniu wiadomości od Czytelniczki, Pani Kierownik zapewne już po obejrzeniu monitoringu napisała w komentarzach, że nie ma pretensji do klienta. Wpadki się zdarzają, tym bardziej w lokalu obsługującym 1000 osób dziennie. Pretensje ma do mnie, że opublikowałam wiadomość na grupie.

A Was Kochani naprawdę uczulam, aby zabierać paragony, robić zdjęcia i kręcić ewentualnie filmiki. Jeśli nie chcą przyjąć Wam reklamacji poproście o napisanie tego na piśmie z datą i podpisem – tak, jak to się odbywa w każdym, normalnym lokalu usługowym!!!! Pani, która napisała do mnie – była w ciąży. Poza Nią, był Jej mąż i małe dziecko. Gdyby komukolwiek po obiedzie coś się stało – bez paragonu i zdjęć, w sądzie – nie zdziałaliby nic. I również jeśli chcecie mi ułatwić życie to proszę Was o dokumentację tego, co Was spotyka w gastro świecie.

Człowiek powinien w spokoju iść do restauracji – KAŻDEJ, bo FUNKCJONUJĄ LEGALNIE i zjeść dobry obiad, a nie rozmyślać – czy tam w ogóle iść i martwić się czy go nie otrują. Państwo jest niewydolne, ale nas jest więcej i tylko my możemy coś zmienić, aby lepiej dopilnowywano tego, co nam podają.

Pamiętajcie, że to lokale mają dostosować się do cywilizowanych zasad, a nie klienci czy blogerzy nie pisać o świństwach jakie nam podają!!!! 

Wreszcie Kochani normalna restauracja z polską kuchnią! Bez tony rosołków, wszystko świeże, miła obsługa i w dodatku nie zapłacimy za obiad fortuny. Szkoda, że tak późno przeze mnie odkryta. Obok restauracji przechodziłam wielokrotnie. Za każdym razem kaseton z napisem „U Kucharzy” nie wywoływał u mnie pozytywnych skojarzeń. Gdy weszłam do środka, byłam totalnie zaskoczona aranżacją restauracji. Wystrój zewnętrzny zupełnie odbiega od tego, co znajduje się wewnątrz. Może właśnie dlatego duża część osób postrzega ten lokal za jadłodajnie. W środku jest elegancko. Lokal urządzony w beżach i brązach, a na kasetonie mamy czerwień i granat, w dodatku z rysunkową, bajkową czcionką. Totalnie dwa różne światy. I pewnie klienci, którzy jadają wyłącznie w restauracjach, podobnie jak my – omijają to miejsce, ponieważ z zewnątrz bardziej im to przypomina jadłodajnię. W każdym bądź razie my już mamy za sobą etap zamykania się tylko i wyłącznie na restauracje. Niedawno stworzyłam ranking pt. „Najlepsza jadłodajnia w Kielcach? Ranking TOP 7”. Koniecznie zapoznaj się z nim!

Zobacz wpis:
– Najlepsza jadłodajnia w Kielcach? Ranking TOP7

W restauracji U Kucharzy zamówiliśmy:

• rosół z kury, kaczki i wołowiny 400 ml (10 zł)
• zupa dnia – koperkowa (7 zł)
• placek po węgiersku (28 zł)
• policzki wołowe w sosie chrzanowym (25 zł) + ziemniaki gotowane z masłem (6 zł) + surówka (6 zł)
• 2 kompoty (6 zł)

Wszystko było absolutnie pyszne. Zupy do wyboru o pojemności 200-400 ml. Rosół z ręcznie robionym makaronem. Placek po węgiersku chrupiący i nietłusty. W smaku dominowały ziemniaki. Nie było w nich za dużo mąki. Gulasz odpowiednio wyważony z dużą ilością mięsa. Na pewno często będziemy z mężem zamawiać. Nawet pokusiłabym się o stwierdzenie, że był to najlepszy placek po węgiersku jaki jedliśmy w restauracji. Policzki wołowe równie pyszne co te, znane nam z Żółtego Słonia, gdy szefem kuchni był Tomek Pawlusek. Ciut sos był bardziej esencjonalny, ale i tak świetne wykonanie. Świeże ziemniaki, smaczne sałatki. Po prostu dobra kuchnia. W dodatku restauracja U Kucharzy ma szeroką ofertę śniadaniową, na którą chętnie się wybierzemy.

Godziny otwarcia: pon-sb 8-19, nd 12-18
Adres: ul. Czerwonego Krzyża 11 25-353 Kielce | WWW | Facebook 
Telefon: 669 227 555