Ten przepis, to jeden z powodów, dla których nie wyobrażam sobie życia bez nabiału i naprawdę podziwiam wszystkich weganów, którzy nie mając problemów zdrowotnych, a co za tym idzie przymusu – decydują się na życie bez śmietany, masła i sera. Krem paprykowy wymaga sporo cierpliwości, no chyba, że nie przeszkadzają Wam pływające skórki w zupie, albo macie jakiś nadzwyczajny robot kuchenny, który by je tak zmiksował, aby nie były wyczuwalne. Restauracje mają inny sprzęt, a my niestety musimy się napracować. W naszym małżeństwie od czarnej roboty jestem ja, a jest to potwornie czarna robota. Z kilograma papryki wyjdą całe, dwa talerze zupy. Gwarantuję Wam jednak, że trud się opłaci.

Zobacz wpis:
– krem z buraka Magdy Gessler
– krem z bobu z serkiem philadelphia
– kurczak z dynią

Składniki na krem paprykowy

• 1 kg czerwona papryka
• 500 ml bulionu warzywnego
• 1 cebula
• 1 główka czosnku
• 4 łyżki mascarpone
• 5-7 gałązek świeżego tymianku
• 3-4 łyżki oliwy z oliwek
• sól
• opcjonalnie pieprz czarny

Krem paprykowy – przepis

1. Papryki myjemy, przekrajmy na pół i wyciągamy z nich gniazda. Cebulę kroimy na pół, a czosnek zawijamy w folię aluminiową.
2. Na blaszce z piekarnika kładziemy papier do pieczenia i na nim papryki (skórką na dół). Smarujemy je oliwą z oliwek.
3. Piekarnik nagrzewamy do 190 stopni i wkładamy blaszkę na 30 minut. Po tym czasie obracamy papryki skórką do góry. Obok papryki kładziemy wcześniej przygotowaną cebulę i czosnek w folii.
4. Na koniec pieczenia, tak 15 minut przed – dodajemy tymianek.
5. Skórka na papryce powinna być lekko przypalona i wtedy wyciągamy ją z piekarnika. Wkładamy do szklanej miski i przykrywamy folią aluminiową na 30 minut.
6. Po wystygnięciu ściągamy z niej skórkę i wrzucamy do garnka wraz z cebulą, czosnkiem i tymiankiem. Zalewamy wszystko bulionem i gotujemy przez 10 minut.
7. Po ugotowaniu miksujemy wszystko, aby uzyskać jednolitą konsystencję.
8. Dodajemy połowę mascarpone i doprawiamy.
9. Wykładamy na talerz i dodajemy pozostałą część mascarpone i przyozdabiamy świeżym tymiankiem.

Delektujcie się! Smacznego 🙂

Krem z buraka ze śmietaną, to coś niesamowitego. Wspaniała propozycja na jesień i zimę. Przepis autorstwa Magdy Gessler, która uwielbia w swojej kuchni używać oleju słonecznikowego i w tym przepisie sprawdził się genialnie. Zupa z pieczonych buraków z dodatkiem pomidorów z puszki, a olej słonecznikowy jako subtelny dodatek nadaje niepowtarzalnego smaku.

Ale muszę Was ostrzec. Jestem fanką polskich olei i uważam, że należy je włączać do diety jednak, aby się nie zrazić –  trzeba kombinować. Olej słonecznikowy ma specyficzny smak. Próbowałam z nim tatara, również z polecenia Pani Magdy i przyznam szczerze, że nie smakowało mi to strasznie.  Nie wyobrażam sobie z nim, także sałatek i niczego innego, co wymaga jeść go na surowo. I myślę, że wiele osobom nie posmakuje w takim wydaniu. Za to krem z buraka to strzał w dziesiątkę!

Krem z buraka – składniki

• 2 kg buraków
• 3 puszki pomidorów bez skórki
• 1,5 -2 litry bulionu (7-10 szklanek)
• 50 g olej słonecznikowy (5 łyżek)
• 2 cebule
• 2 ząbki czosnku
• sól
• 50 g śmietany na 1 talerz (1 czubata łyżka)

Zupa krem z buraków – przepis

1. Nagrzewamy piekarnik na 200 stopni bez termoobiegu.
2. Buraki obieramy ze skóry i myjemy. Dzielimy je na połówki.
3. Kładziemy je na blaszce pokrytej folią aluminiową i na górze przykrywamy drugą warstwą sreberka.
4. Wkładamy do rozgrzanego piekarnika na niższych poziomach. Pieczemy 1,5 -2 h.
5. Po tym czasie sprawdzamy czy buraki są miękkie, jeżeli nie to wydłużamy czas o 30 minut. Ponownie sprawdzamy. Pieczemy, aż będą miękkie.
6. Następnie buraki studzimy i odcinamy przypalone kawałki.
7. W tym czasie szklimy cebulę na oleju słonecznikowym.
8. Na koniec dodajemy czosnek i chwilę podsmażamy.
9. Buraki przekładamy do garnka, dodajemy cebulę, pomidory, wlewamy bulion. Miksujemy a na koniec solimy według uznania.

Smacznego!

Zobacz wpis:
– krem kurkowy z ziemniakami
– krem z bobu z serkiem philadelphia
– kurczak z dynią

Ryba pieczona w piekarniku pod beszamelem – brzmi szałowo, prawda? 😉 Zainspirowałam się filmikiem umieszczonym w sieci „grzecznej Magdy Gessler”. Na filmiku przyrządzała wraz z kucharzem-pomocnikiem napoleonkę, ale nie był to deser tylko przepis na sandacza. Sos został „uszlachetniony” żółtkami, kurkami i serem gruyère. Danie nazywa się napoleonką, ponieważ kawałki ryby ułożone są piętrowo. Ja zrobiłam bez przekładania.

Do sandacza pod beszamelem podałam bezglutenowe kopytka z batatów, co akurat było moim pomysłem na węglowodanowy dodatek do tego dania. Nie tylko wspaniale wyglądają, ale też idealnie pasują do beszamelu. Są zdrowsze od tradycyjnych kopytek. Wykonane z mąki kukurydzianej, a nie pszennej. Dzięki temu kopytka nie zawierają glutenu. Sosu z przepisu wyjdzie bardzo dużo. Możemy z nim podać w inne dni na przykład polędwiczki wieprzowe.

Dla mnie ryba zapiekana pod beszamelem Magdy Gessler, to absolutny hit. Będę jadła ją każdego roku w sezonie grzybowym, podobnie jak krem z kurek z ziemniakami.

Ryba pieczona w piekarniku – przepis na sandacza

ryba
800 g filet z sandacza
45 g masło klarowane (3 łyżki)
2 jajka
mąka (do obtoczenia)
sól
kurki
600 g kurki (3 opakowania po 200 g 🙂
50 g masło klarowane (3,5 łyżki)
beszamel
100 g masło (pół kostki)
100 g mąki pszennej (1 szklanka)
1,3 litra mleka (6,5 szklanek)
40 g ser gruyère (4 łyżki) + odrobinę do posypania 🙂
2 żółtka
+ kurki

Najpierw wrzucamy umyte bataty ze skórką do piekarnika.

Myjemy kurki i podsmażamy na maśle klarowanym do momentu, aż będą gotowe do spożycia. Na suchej patelni prażymy mąkę tak, aby nie zbrązowiała. Dodajemy masło i mieszamy z mąką. Następnie dolewamy gorące mleko do uzyskania odpowiedniej konsystencji. Mieszamy energicznie, uważamy na to by nie powstały grudki.

Do sosu dodajemy gałkę muszkatołową, kurki, ser gruyère na koniec żółtka. Podgrzewamy sos, ale nie zagotowujemy, ponieważ żółtka nam się zetną. Próbujemy i solimy do uzyskania idealnego dla nas smaku.

Rozgrzewamy piekarnik na 180 stopni. W między czasie myjemy sandacza, suszymy i obtaczamy w mące oraz jajku. Smażymy go na rozgrzanym maśle klarowanym. Przekładamy go do brytfanki i polewamy beszamelem (1/3 sosu). Na koniec posypujemy serem i wkładamy do piekarnika. Zapiekamy 3-5 minut, aż ser się rozpuści.

Bezglutenowe kopytka z batatów

500 g pure z batatów (700-800 g surowych)
100 g mąki kukurydzianej (80% szklanki)
80 g mąki ziemniaczanej (połowa szklanki)
20 g grana padano (2 łyżki)
szczypta gałki muszkatołowej
szczypta soli

Bataty myjemy, zawijamy w folię aluminiową i wkładamy do nagrzanego piekarnika na 200 stopni na 1-1,5 h w zależności od wielkości batatów. Najlepiej bataty porozcinać na mniejsze kawałki, jeśli są bardzo duże. Upieczone bataty studzimy, wyciągamy miąższ i przekładamy do miski.  Dodajemy przesianą mąkę kukurydzianą i ziemniaczaną, grana padano, sól, gałkę muszkatołową i zagniatamy. Dzielimy ciasto na kilka mniejszych części, formujemy płaskie ruloniki i tniemy na skos jak normalne kopytka. Wrzucamy do lekko osolonej, wrzącej wody (dodać mało soli by nie zabić ich słodkości). Lekko mieszamy. Kopytka są gotowe, gdy wypływają na wierzch.

*Przepis na kopytka z batatów zaczerpnęłam z bloga z przepisami wegańskimi truetastehunters

Smacznego!

Zobacz wpis:
– Kaszotto z borowikami i cielęciną
– Krem z buraka Magdy Gessler
– Krem z grzybów leśnych Magdy Gessler
– Schronisko Smaków Magdy Gessler w Bukowinie Tatrzańskiej

Pomysł na ten przepis z dynią hokkaido powstał spontanicznie. Miałam w domu dwie dynie, które początkowo chciałam upiec w piekarniku na kolację, lecz w lodówce kończył się czas dla piersi z kurczaka i stąd pomysł na kurczaka z dynią.  Zamiast kurczaka możecie wykorzystać udziec z indyka. Dla mnie udziec, to zdecydowanie smaczniejsza opcja. Pamiętajcie, aby do każdej porcji, gdy przestygnie dodać łyżkę lub dwie oliwy z oliwek extra virgin, wtedy dostarczycie również zdrowych tłuszczy omega!

Składniki na duży garnek piersi z kurczaka z dynią i pieczarkami

Do tego przepisu na kurczaka z dynią możecie również dodać pieczarek. Obie wersje pyszne. W dodatku niesłychanie mało kaloryczne. Uwielbiam tego typu potrawy. Proste w wykonaniu, a smaczne tak, jakby były co najmniej na śmietanie, a tu nic. Ani grama śmietany, ani sera.

900 g piersi z kurczaka, albo udźca z indyka
1 kg pieczarek (opcjonalnie)
2 dynie hokkaido
2 jogurty naturalne 1,5%
2 cebule
30 g masła klarowanego do cebuli
60 g masła klarowanego do mięsa
2 łyżki papryki słodkiej
4 szczypty kurkumy
sól
*1-2 łyżki oliwy z oliwek po nałożeniu porcji na talerz – opcjonalnie

Wykonanie kurczaka z dynią

Najpierw szklimy cebulę na maśle klarowanym.

W między czasie przygotowujemy dynię. Wydrążamy środek, a pozostałą część kroimy w średniej wielkości kostkę. W jak najmniejszej ilości wody gotujemy ją około 8 minut. Po tym czasie próbujemy dyni. Powinna być gotowa, jeśli nie – dogotowujemy, a następnie łyżką cedzakową przekładamy ją na osobny talerz. Wodę z jej gotowania zostawiamy na później.

Jeśli będziemy dodawać pieczarki do naszego kurczaka z dynią, to wrzucamy je do cebuli, gdy będzie prawie zeszklona. Nie martw się, gdy nie zmieszczą się wszystkie na patelnię. Poczekaj, aż część zmięknie i dodaj następną partię. Kończymy, gdy pieczarki będą miękkie. Nie odparowujemy do końca wody.

Mięso kroimy na małe kawałki, solimy i dzielimy na dwie części. Na patelni rozgrzewamy połowę tłuszczu i dodajemy pierwszą partię mięsa. Ogień ma być duży, aby mięso nie gotowało się, tylko smażyło. Gdy z obu stron będzie gotowe i lekko złociste przekładamy je do dużego garnka. Jeśli został nam tłuszcz ze smażenia nie dodajemy go, tylko wylewamy. Czynność powtarzamy z pozostałą częścią mięsa.

Do garnka przekładamy również cebulę z pieczarkami i dynię. Zalewamy do przykrycia wodą pozostałą z gotowania dyni. Na małym ogniu dusimy wszystko 15 min wszystko. Po tym czasie sprawdzamy czy kurczak nie jest różowy. Jeśli jest dodajemy 5 minut i znów sprawdzamy.

Na koniec wlewamy jogurty i doprawiamy papryką, kurkumą i solą.

Na koniec zagniatamy łopatką sos. Dynia, która odejdzie od skórki –  zagęści go.

Smacznego!

Zobacz wpis: 
– krem z buraka Magdy Gessler
– jak zrobić domowy jogurt naturalny?
– sandacz po beszamelem kurkowym z kopytkami z batatów

Nie jest to tradycyjna, świąteczna zupa grzybowa jednak, gdy ja zostanę mamą i będę organizować święta to, taki krem podam mojej rodzinie. Przepis autorstwa Magdy Gessler. W domu pachnice cudownie, smakuje obłędnie. Receptura na wyjątkowe okazje – nie tylko na Święta Bożego Narodzenia. Na bazie świeżych i suszonych grzybów do tego mascarpone i parmezan. Do szczęścia nic więcej nie potrzeba!

Na Święta idealne również: 
– Ryba po grecku 
– Czekoladowy murzynek z bananów – niczym nie odstaje od tradycyjnego!

Przepis na zupę krem grzybową dla 2 osób:

250 g borowików *mogą być mrożone
300 ml wody (1,5 szklanki)
200-300 ml bulionu warzywnego (1-1,5 szklanki)
40 g suszonych podgrzybków
125 g parmezan (1 szklanka)
40 g mascarpone (1 łyżka)
30 g oliwa z oliwek (3 łyżki)
mała cebula 

Borowiki rozmrażamy. W tym samym czasie podgrzybki myjemy i zalewamy 300 ml wody. Na patelni rozgrzewamy oliwę z oliwek i szklimy na niej cebulę. Rozmrożone borowiki, cebulę i przecedzone podgrzybki wraz z wodą, w której się moczyły dodajemy do garnka. Na koniec dolewamy bulionu warzywnego. Gotujemy wszystko 30 minut. Po ugotowaniu, kroimy parmezan na mniejsze kawałki i wrzucamy do miksera. Rozdrobniony ser i mascarpone dodajemy do zupy i zagotowujemy. Na koniec wszystko miksujemy.

*można dodać więcej bulionu , jeśli nie chcecie, aby krem był, aż tak bardzo gęsty.